Heb je geen zin of tijd om een paper te schrijven, dan kun je het laten doen. Tel vierhonderd dollar neer en binnen twee dagen heb je je paper in huis. Student en journalist Tim van Ham testte voor Vox de online schrijfdienst customwriting-service.com.

Dit verhaal begint tijdens het eerste college van het mastervak Cross Border Governance, als docent Olivier Kramsch meedeelt dat het vak wordt afgesloten met een onderzoeksverslag van twaalf tot vijftien pagina’s. In de pauze van het college klinkt gezucht. ‘Daar gaan we weer…’ En: ‘Dat wordt weer stressen vlak voor de inleverdatum.’
‘Dat moet toch anders kunnen?’, moppert iemand. Een oriënterend rondje Google leert dat het inderdaad vrij gemakkelijk anders kan. Door het plaatsen van een order op customwriting-service.com bijvoorbeeld – een van de vele websites waarop je een paper of scriptie kunt bestellen. Het onderwerp, de invalshoek en de lengte kun je invoeren, waarna het zware werk voor je wordt gedaan.

Plagiaatvrij
De beloftes van de schrijfservice zijn alvast geweldig. ‘De Custom Writing Service biedt studenten op alle academische niveaus hulp van gecertificeerde schrijvers’, aldus de website. ‘Hulp’ is een leuk eufemisme, aangezien de betreffende schrijvers de paper van begin tot eind voor je opstellen. ‘De bestelde papers zijn 100 procent plagiaatvrij, geschreven door experts op PhD-niveau’. Klinkt goed! We lezen verder: ’99 procent van de studenten kreeg het gewenste cijfer!’ Halleluja, wat wil een luie student nog meer? Niks geen dagen achtereen zwoegen in de UB, of met een writer’s block naar een leeg scherm staren. Gewoon vierhonderd dollar overmaken, een avondje stappen, een dag bijbeunen, een ochtendje uitslapen, et voilà: het resultaat ploft als vanzelf in de mailbox. Bestellen die handel!

Het bestelformulier is behoorlijk uitgebreid. Uiteraard dient aangekruist te worden hoe lang de paper moet zijn, welk niveau deze hoort te hebben en welk onderwerp het betreft. Maar de lijst is veel langer: de deadline, het aantal gebruikte bronnen, de referentiemethode, wil ik een schrijver uit de V.S. of het Verenigd Koninkrijk? De papermogelijkheden zijn eindeloos.

Bronnen
Uiteindelijk wordt het een paper van veertien pagina’s, met minimaal dertien gebruikte bronnen. En het geheel moet binnen een week af zijn. In totaal gaat me het vierhonderd dollar kosten – zo’n kleine driehonderd euro. En mijn nieuwe vrienden van customwriting-service.com zijn zo vriendelijk om er dan een gratis coverpagina en inhoudsopgave bij te voegen. Ik verzoek de auteur van mijn stuk vooraf contact op te nemen om een en ander nog even door te spreken.

Het is namelijk niet eenvoudig om in een paar regels uit te leggen wat de inhoud van de paper moet zijn. In mijn geval luidde de opdracht: pas in een paper een van de behandelde wetenschappelijke theorieën toe op een innovatief grensgebied van de EU. In het bestelformulier heb ik zo uitgebreid mogelijk uitgelegd dat ik de weigering van Libië om mee te doen aan de zogenoemde European Neighborhood Policy van de EU wil confronteren met de theorie van het postcolonialism van Franz Fanon en Edward Said. Geen makkelijke klus, temeer omdat Cross Border Governance een mastervak is en meneer Kramsch de lat doorgaans behoorlijk hoog legt. Even chatten of mailen vooraf lijkt me dan ook geen overbodige luxe.

In de tussentijd neem ik de gelegenheid te baat om uit te pluizen wat ik eigenlijk precies besteld heb. Erg benaderbaar is het bedrijf niet. De enige manier om iemand te spreken te krijgen is via de chat van de klantenservice, en ook daar word ik niet veel wijzer. Op de vraag wie mijn paper gaat schrijven, krijg ik als antwoord dat het bedrijf vierhonderd auteurs in dienst heeft met verschillende expertises. ‘We kijken pas na binnenkomst van de betaling wie de auteur wordt.’ Het enige wat de klantenservice me nu kan vertellen is dat de auteur ‘gecertificeerd’ en van ‘PhD-level’ is. Dat wordt dus even afwachten.

Een ander potentieel struikelblok: is dit allemaal legaal? Mag dit zomaar? ‘We zijn een normaal, geregistreerd bedrijf dat 100 procent legaal opereert’, antwoordt de chat. ‘Zodra we het werk naar je opsturen krijg jij alle copyrights, dus het kan op geen enkele manier als stelen gezien worden. De papers zijn alleen voor researchdoeleinden bedoeld, dus je doet echt niets illegaals.’ Wat die ‘researchdoeleinden’ precies zijn, blijft onduidelijk. Mag ik de paper dan wel inleveren voor beoordeling? ‘Jazeker, je mag de tekst insturen als eigen werk’, klinkt het stellig.

Examencommissie
De wetgever zal me dus met rust laten – als ik de website moet geloven. Maar hoe zit dat met de examencommissie? Kan die hier ooit achter komen? ‘De paper wordt speciaal voor jou geschreven en is dus 100 procent plagiaatvrij. We garanderen dat we geen papers hergebruiken. Voordat we de tekst naar je opsturen, halen we deze voor de zekerheid door onze plagiaatdetector, als laatste garantie dat jij geen enkel risico loopt.’

Het is te hopen dat dat waar is, want anders is de paperbestellende student de lul. Vox schreef in maart 2013 over betaalde hulp bij het schrijven van een paper of scriptie. Het betrof dan vaak nakijkwerk of hulp bij het formuleren van een onderzoeksvraag. Of dat toegestaan is, verschilt per opleiding. Scriptiehulp is een grijs gebied. Dat is deze keer anders, we zitten nu in pikzwart territorium – zo blijkt als ik de examenreglementen erop nasla. In artikel 5.5 van de Onderwijs – en Examenregeling van de Faculteit der Managementwetenschappen staat: ‘Onder fraude wordt verstaan elk handelen of nalaten van een student dat het vormen van een juist oordeel omtrent zijn of haar kennis, inzicht en vaardigheden geheel of gedeeltelijk onmogelijk maakt’. Iemand anders je gehele paper laten schrijven past met gemak binnen deze definitie. En wie hierop betrapt wordt, heeft een probleem.

‘Dan is het einde verhaal’, zegt Huib Ernste, voorzitter van de examencommissie van de opleiding. ‘Wie zo’n paper bestelt, bedriegt daarmee met voorbedachten rade zijn begeleider en dan is het over en uit. Het instellingsbestuur van de universiteit zal dan op ons verzoek de inschrijving voor de opleiding definitief beëindigen.’ Met andere woorden: dan word je uitgeschreven en de campus afgejaagd.

Vermoedens
Maar er is ook goed nieuws, want Ernste geeft aan dat het erg lastig is om dit soort fraude hard te maken. ‘We hebben één keer een geval gehad waarbij er sterke vermoedens waren dat de student zijn scriptie niet zelf had geschreven. Zijn begeleider gaf aan dat de student erg veel moeite had met het schrijven van zijn scriptie, het duurde maar en het duurde maar. Totdat hij plotseling een volledige masterscriptie inleverde. We hadden sterke vermoedens dat iemand anders die geschreven had, maar konden het niet bewijzen. Ondanks onze twijfels is deze persoon uiteindelijk toch afgestudeerd.’ De straf mag dan hoog zijn, de pakkans is erg laag.

Op donderdag is de bestelling de deur uit. Op vrijdag hoor ik dat ene Emily Ryder mijn paper gaat schrijven. Het is zaterdagmiddag 13.14 uur als *ploink* een mailtje op de telefoon mijn ontbijt verstoort: ‘Dear Tim van Ham, Your order is written! Please follow this link to download your paper.’ Ik heb nog niet eens met de auteur kunnen overleggen. Ook naderhand wordt er niet op vragen gereageerd. De website kiepert een paper over de schutting en that’s it.

En dat is niet erg, zolang de paper aan de eisen voldoet. Het werkstuk oogt in ieder geval professioneel, afkortingen worden vooraf keurig uitgelegd, de inhoudsopgave, de literatuurlijst – het ziet er allemaal prachtig uit. Inhoudelijk lijkt het wat aan de lichte kant, zeker voor een mastervak. Of dat zo is, is maar op één manier te checken: door een exemplaar in het postvak van Kramsch te leggen – zonder er een letter aan te veranderen.

Onvoldoende
En dan komt helaas snel een einde aan de goednieuwsshow. ‘Dit zou ik geen voldoende geven’, zegt Kramsch, resoluut als altijd. ‘Absoluut niet.’ Wanneer hij aan zijn lijstje met argumenten begint, blijkt er van de ronkende beloftes van de website niet veel terecht te zijn gekomen: ‘Het Engels is slecht, op meerdere punten in de paper klopt van de grammatica echt helemaal niets. Moet dit geschreven zijn door een Engelstalige native speaker? Nee, nee. Dat is niet waar. Dit is geen academisch Engels, maar Engels van basisschoolniveau.’

Het krakkemikkige taalgebruik is slechts het eerste slokje uit de gifbeker. ‘Op pagina zes worden in bullit points even de researchdoeleinden uiteengezet. Dat doe je niet in een paper van academisch niveau. Er staan ook onwaarheden in, niet een maar meerdere – dat kan natuurlijk ook niet. In deze paper moet een wetenschappelijke theorie behandeld worden. Dat is gebeurd, maar de manier waarop lijkt nergens op. Er worden aan het einde drie belangrijke auteurs van het postcolonialism behandeld, zonder dat hun ideeën in de rest van de paper worden opgenomen. Ze worden even opgesomd, de informatie lijkt regelrecht van Wikipedia te komen. Tot slot wordt het geheel samengevat in een conclusie van zes regels, waarin de eerder gedane statements tegengesproken worden. Heeft deze paper je vierhonderd dollar gekost? Oeh… I feel sorry for your money, want dat is het niet waard.’

Klantenservice
Het oordeel is duidelijk: het is een flutartikel, dat nooit een voldoende zal opleveren. Maar hoe zit het dan met alle mooie praatjes van de website? Navraag maakt me niet veel wijzer. ‘Je kunt het stuk gratis een keer laten herzien’, oppert de klantenservice. Op de opmerking dat het vertrouwen in een goede afloop weg is, komt de volgende reactie: ‘Je hebt niets te verliezen bij een gratis herziening. Toch? We geven in ieder geval geen geld terug, dat staat in de voorwaarden.’ Tot zover de mooie praatjes van de Custom Writing Service.

Online een kant-en-klare paper kopen: het leek te mooi om waar te zijn, en dat is het dus ook. De academische wereld kan rustig gaan slapen, aangezien studenten nog steeds zelf aan de bak zullen moeten voor een voldoende. Ik blijf nog even wakker vandaag – ik heb nog een paper te schrijven. / Tim van Ham

Vanmiddag ligt Vox 9 in de bakken, met daarin onder meer dit artikel.