De grootste noodopvang van Nederland sluit op 2 mei. De Radboud Universiteit was nauw betrokken bij Heumensoord. Wie zijn de vrijwilligers die de asielzoekers met van alles en nog wat hielpen? Vandaag: Martin Visser (30), masterstudent religiewetenschappen.

Wat doe je?
‘De afgelopen maanden gaf ik taalles. Ik ben docent Levensbeschouwing en Geschiedenis, maar ik heb nooit eerder zo’n leergierige groep mensen lesgegeven als degenen die ik Nederlands gaf op Heumensoord.’

Wat valt je op?
‘Het kamp zit niet vol met Syriërs: het is een gevarieerde samenstelling van mensen uit het Midden-Oosten, Afrika, maar ook — bijvoorbeeld — Rusland. Veel mensen vertellen over hun vroegere leven in hun land van herkomst. Ik heb prachtige foto’s van Damascus, Aleppo en Teheran voorbij zien komen.’

‘Heumensoord is niet geschikt voor een verblijf van vele maanden’

Wat levert het jou op?
‘Ik kan eerlijk zeggen dat het vrijwilligerswerk mijn leven heeft veranderd. Ik ben veel minder in categorieën van etniciteit gaan denken, maar meer in mensen die mij iets te bieden hebben en ik hen.’

Waar loop je tegenaan?
‘Het is niet makkelijk mij in te leven in de moeilijke situatie van de bewoners. Heumensoord is niet geschikt voor een verblijf van vele maanden: vooral gemis aan privacy en het vele aantal mensen op een kamer maken het hier erg zwaar.’

Is je beeld van ‘de vluchteling’ veranderd?
‘Als we de landelijke politiek mogen geloven wordt Nederland overspoeld met vluchtelingen en stijgen hun aantallen uit boven wat ons land aankan. Maar ik denk echt dat de ondernemende, leergierige en hardwerkende mensen die ik leerde kennen op Heumensoord, een verrijking kunnen zijn voor onze samenleving. Wat daarbij nodig is, is een goede buur die hen bereid is op weg te helpen en wat meer moeite wil doen om met hen te oefenen met de taal.’ / Nicole Nibbering