De huidige universitaire studentenraad (USR) heeft zijn laatste vergadercyclus afgerond en geeft na de zomervakantie het stokje door aan de nieuwe lichting. Hoe heeft deze USR het afgelopen jaar gefunctioneerd? We blikken terug met Loeke Salemans, de voorzitter van de USR. Ik neem afscheid van deze USR met… ‘Trots en tevredenheid. Het is een goed en leuk team, deze USR. Iedereen heeft een eigen inbreng, je merkt verschillen tussen de verschillende fracties en koepels. Maar we zijn altijd samen voor het grotere belang gegaan.’ Tijdens de eerste universitaire gezamenlijke vergadering (UGV), september 2011, greep voorzitter Roelof de Wijkerslooth ferm in. De USR werd vermanend toegesproken, in feite in de hoek gezet. ‘In het begin is het aftasten. Je moet je plekje bevechten, leren hoe het werkt.’ Is de USR voldoende serieus genomen? ‘Over het algemeen, ja. Zeker naarmate het jaar vorderde. Dat blijkt uit de behandeling van onze ICT-notitie. Dat was een pittige brief van onze kant, uit de schriftelijke reactie bleek dat er goed naar gekeken is.’ Is de samenwerking met de OR bevallen? ‘De samenwerking met de OR verliep over het algemeen goed, zeker qua rolverdeling. Zij vertrouwen op ons als het gaat om zaken die belangrijk zijn voor studenten, andersom steunden wij hen wanneer het personeelszaken betreft.’ Wat vind je de voornaamste prestatie van de USR? ‘Over de wijze waarop we de wijziging van het profileringfonds hebben aangepakt ben ik heel tevreden. We hebben goed samengewerkt, ons standpunt duidelijk gemaakt en vervolgens invloed uitgeoefend op de definitieve beslissing. Daar ben ik wel trots op.’ ‘Ook het project Wat zijn de Plannen vind ik goed. Daarmee informeren we onze achterban goed over de stortvloed aan landelijke maatregelen die invloed kunnen hebben op hun studietijd.’ En wat hebben jullie achter gezien verkeerd aangepakt? ‘De grootste teleurstelling? Dat we de stemverhouding in de facultaire vergaderingen niet gelijk hebben weten te trekken.’ ‘Er is tijdens die kwestie het een en ander mis gegaan in de communicatie met de OR. Toen er over aanpassing in de stemverhoudingen gesproken werd, gingen wij uit van afspraken die met de vorige OR gemaakt zijn. Tijdens de behandeling kwamen twijfels en kanttekeningen naar voren waar we op dat moment geen rekening mee hadden gehouden.’ Wat ga jij nu volgend jaar doen? Wordt het lastig om een stapje terug te doen? ‘Ik begin aan mijn master en blijf in Nijmegen. Ik blijf ook nog een beetje betrokken: ik ga werken voor het trainingcentrum van AKKU. Toen mijn bestuursjaar bij de studievereniging er op zat, dacht ik ook dat het lastig zou zijn om het los te laten. Maar dat komt goed. Ik moet wel opletten, bewust een stapje terug doen.’ / Mark Merks