Het hele jaar was het rustig, maar nu is het tóch weer raak: bij botanische tuin Hortus in Park Brakkenstein is afgelopen weekend ingebroken. 'We hebben helemaal niets van waarde. Er is hier niets te halen.'

De schade bij de tuin is groot. De ramen van een kas zijn kapotgeslagen, in het buitenhek is een enorm gat gemaakt en de twee mobiele kantoorunits zijn opengebroken. Omdat er geen spullen van waarde liggen, hebben de dieven amper iets buit kunnen maken.

‘Alles lag overhoop. Het geeft een hele hoop gedoe. Zo is de router vernield, waardoor er geen internet is. Omdat we na eerdere inbraken met pin only werken, kan de horeca nu niet open’, vertelt manager Bert Lagerweij. ‘Ook een oude pc die we gedoneerd kregen, is meegenomen.’ Op social media wordt een bericht gedeeld dat er ook een beeld zou weggenomen zijn uit het park. Dat kon maandagmiddag nog niet officieel worden bevestigd.

Camera’s

De zo’n vier hectare grote tuin aan de rand van Park Brakkenstein was al vele malen het doelwit van inbrekers. Vorig jaar was het bijna elke maand raak, ook in de coronatijd werd er geregeld ingebroken. Door de komst van de tijdelijke asielzoekersopvang in het naastgelegen manege, gebeurde er sinds eind vorig jaar niets. De opvang was permanent bewaakt, wat de dieven af leek te schrikken. Deze opvangplek is sinds eind maart echter weer dicht.

‘We hebben na die eerdere inbraken zelf ook camera’s hangen, maar kennelijk schrikt het de dieven niet af. Het is te bizar voor woorden’, zegt Lagerweij. ‘We werken met 65 vrijwilligers, die zich met hart en ziel inzetten. Spullen van waarde hebben we hier bewust niet meer liggen, dus er valt voor die inbrekers ook helemaal niets te halen.’

Beveiliging

Opnieuw is er aangifte gedaan. Met de Radboud Universiteit, eigenaar van het terrein, gaat hij het gesprek aan over eventuele maatregelen. Maar wat er moet gebeuren? ‘Beveiligers van de universiteit maken al geregeld een surveillancerondje, ook bij ons. We kunnen ook weer niet de hele nacht een beveiliger de boel hier laten bewaken.’

Dit artikel van Mitchel Suijkerbuijk stond eerder in aangepaste versie in De Gelderlander.