‘Wellicht is de huidige generatie een verloren generatie’
Je zult bijna afgestudeerd zijn en goedgemutst het seminar Reflections on Professions van de Radboud Honours Academy zijn binnengestapt. De sprekers en de onderwerpkeuze zijn interessant – daar was niets mis mee. Het deprimerende is de boodschap: ‘Wellicht is de huidige generatie een verloren generatie.’ ‘Wie denkt er kort na zijn afstuderen snel een goede baan te vinden?’ vraagt Sonja Bekker, die aan de Tilburg University de positie van jongeren op de Europese arbeidsmarkt onderzoekt. Bijna alle handen gaan de lucht in. ‘Houd dit optimisme vast!’ Het was een waarschuwing voor wat komen gaat, want het humeur van de (bijna afgestudeerde) studenten wordt niet veel later het ravijn in gekieperd. De flexibilisering van de arbeidsmarkt is namelijk al volop bezig. Dat betekent dat jongeren zelden nog een vaste aanstelling krijgen. En deze flexwerkers verdienen minder, bouwen minder pensioen op, krijgen veel minder bijscholing van de baas en lopen een hogere kans op werkloosheid. Dit geldt voor de geluksvogels die er dus al in slagen om ergens een tijdelijk contract los te peuteren. Al aan het huilen geslagen? Pak dan nog maar een schone zakdoek. De Europese Commissie noemt de jeugdwerkloosheid in Europa ‘het meest urgente sociale vraagstuk’, de International Labour Organization van de VN vreest voor ‘een verloren generatie’, de OESO denkt dat de huidige generatie afgestudeerden ook op lange termijn uitgesloten zouden kunnen worden op de arbeidsmarkt. En er worden weliswaar op Europees niveau wat maatregelen genomen, maar Nederland blijft dan weer achter. Je zult begrijpen: Bekker kreeg met haar verhaal het publiek niet vol enthousiasme op de banken. Daarvoor had Marjolein ten Hoonte, directeur Arbeidszaken bij Randstad, een wat positiever betoog gehouden. Volgens haar kunnen we nou eenmaal niet om de huidige veranderingen heen en moeten we er gewoon voor zorgen dat de maatschappij daar op in wordt ingericht. Hoe? ‘Daar heb ik nu geen antwoorden voor.’ En: ‘daar zijn inderdaad gekken voor nodig’. Het verhaal van de laatste spreker heeft Vox niet meer afgewacht. Historicus Rutger Bregman werd vooraf al aangekondigd als de grootste criticaster van de flexibilisering van de arbeidsmarkt en nog meer slecht nieuws kon schrijver dezes (25 lentes jong, noodgedwongen zzp’er) niet meer verdragen. Vox is buiten bier drinken, daar schijnt de zon tenminste wèl gewoon. / Tim van Ham
-Y. schreef op 8 juni 2013 om 00:01
Zonde … Laatste spreker was leuk. :^)
Maria schreef op 11 juni 2013 om 14:59
En toch gewoon optimistisch blijven… ik was student in de jaren tachtig, en kreeg eendere deprimerende verhalen voorgeschoteld. Ook toen studeerde je blijkbaar voor werkeloosheid, maar we zijn vrijwel allemaal na kortere of langere tijd goed terecht gekomen!