Licht, rustgevend, open en vooral niet medisch. Zo oogt de entree van het nieuwe tandheelkundegebouw, dat eind vorig jaar werd geopend. Wat vinden de studenten en medewerkers van hun ‘nieuwe' plek?

Bezoekers komen binnen in een oase van rust. Door het hoge glazen plafond valt veel natuurlijk licht binnen. Docent tandheelkunde Margot van Maaswaal: ‘Ik ben supertrots op het nieuwe gebouw.’ Ze is niet de enige die zo enthousiast is, vertelt ze: ‘Patiënten roepen dikwijls “wow!” als ze hier binnenkomen.’ Jeroen Goudkamp, vierdejaarsstudent: ‘Het gebouw heeft een meer open uitstraling en veel meer ruimte. Het bevalt heel goed.’ Dat kunstenaars ook bij Tandheelkunde exposeren, draagt bij aan de toegankelijkheid die het gebouw uitstraalt.

Het is een groot contrast met het oude gebouw dat somber en bijna zielloos was. De reden om te verbouwen was dat het gedateerd was. Bijna vijftig jaar oud. Cecille van den Hurck, abactis bij de studievereniging van tandheelkunde: ‘Het was een donkere betonnen bunker. Nu is het voor patiënten veel overzichtelijker en mooier’.

Bijzonder
Net als het Gymnasion is ook het tandheelkundegebouw nooit buiten gebruik geweest tijdens de verbouwing. ‘Als tandarts heb je complexe apparaten nodig’, zegt Van Maaswaal. ‘Je kan niet even op een andere plek een stekker in het stopcontact doen en aan het werk gaan.’ Het betekende dat tijdens colleges en tijdens het vullen van gaatjes de bouwvakkers hun gang gingen. Overlast werd zo veel mogelijk beperkt, zegt Van Maaswaal: ‘Soms denderde er wat afval naar beneden via de puinafvoer, wat een flinke herrie maakte. Je voelde het gebouw weleens trillen, maar iedereen was goed geïnformeerd. We hebben weinig klachten gehad.’

Dat het gebouw niet volledig gebruikt kon worden had ook impact op het onderwijs. De studenten moesten uitwijken naar andere locaties voor colleges, werkgroepen en practica. Student Jeroen Goudkamp: ‘We moesten iets verder fietsen en lopen tussen alle locaties. Tijdens pauzes was er ook geen grote ruimte om te zitten, maar we kregen wel gratis koffie.’ De restauratieve voorzieningen in het nieuwe gebouw zijn verbeterd. Vice-praeses Jan van Hooft: ‘We hebben veel inspraak gehad. De restauratieve voorzieningen hebben wij aangekaart en zijn nu beter. Er zijn meer plekken om even wat te eten of drinken.’

Kinderziektes
Inherent aan een verbouwing zijn kinderziektes. Klimaatbeheersing is net als in het Grotiusgebouw een issue. Van Maaswaal: ‘De zonwering hoort automatisch te werken, maar dat gaat niet altijd goed. Het is vaak te warm.’ Van den Hurck voegt hier aan toe: ‘Als tandarts zweet je je soms kapot op de behandelzaal terwijl de patiënt in z’n stoel ligt.’

Een ander probleem zijn de brandmelders, die in het hele gebouw aan elkaar geschakeld zijn. Van Hooft: ‘Laatst ging door stof het alarm af en stonden er vervolgens drie brandweerauto’s voor niks op de stoep.’ Als laatste noemt Van Maaswaal de borden waar de toiletten zijn: ‘De aanduidingen naar de toiletten zijn op sommige plekken onduidelijk’.