Wie krijgt de hoogste wetenschappelijke onderscheiding, ofwel een kleine miljoen euro? Op Voxweb geven Nijmeegse hoogleraren een voorzetje. Vandaag: Wilhelm Huck, hoogleraar Fysisch-Organische Chemie, over zijn winnaar van de Nobelprijs voor de Scheikunde. Eigenlijk heeft Wilhelm Huck geen flauw idee. De man die hem vorig jaar won, Daniel Shechtman, was tenslotte ook een grote onbekende. Hij had welgeteld één publicatie over quasikristallen geschreven en sleepte vervolgens als ontdekker de Nobelprijs voor de Scheikunde in de wacht. Zelf ontvangt Huck regelmatig een formulier van het Nobelprijscomité, waarop hij dan één naam mag schrijven. ‘Dan verwacht je toch dat na verloop van tijd steeds dezelfde namen terugkomen’, zegt hij. ‘Hoe kan het dan dat iemand die vrijwel geen impact heeft gehad, zijn publicaties worden nauwelijks geciteerd, de Nobelprijs wint?’ Huck is ervan overtuigd: de Nobelprijs is geen uitkomst van een democratisch proces, er moet een lobby zijn. Maar als hij mag zeggen wie hem verdient: Krzysztof Matyjaszewski, een Pools-Amerikaanse hoogleraar aan de Carnegie Mellon University in Pittsburgh (Pennsylvania). Matyjaszewski is de ontdekker van een chemische reactie met de fraaie naam ‘atoomoverdrachtsradicaalpolymerisatie’, kortweg ATRP. Hij vond een radicaal nieuwe methode om polymeren (waar ook plastics van gemaakt zijn) te verbinden. ‘Polymeerchemie was vroeger voorbehouden aan specialisten, nu heb je duizenden onderzoeksgroepen die ermee werken. Daar heeft Matyjaszewski voor gezorgd.’ Polymeren zijn niet alleen van nut als plastic, maar dienen ook om bijvoorbeeld medicijnen wateroplosbaar te maken. / Martine Zuidweg Vanmiddag op het liveblog de winnaar en een reactie van Huck.