Wie wordt de nieuwe rector? (5): Joost van der Loo kiest Klaas Landsman
De Radboud Universiteit zoekt een nieuwe rector. Wie zou het stokje van Han van Krieken in het nieuwe collegejaar moeten overnemen? In deze rubriek dragen medewerkers of studenten iemand voor. Joost van der Loo, student Wiskundige Fysica en studentassessor van de FNWI, laat zijn keuze vallen op Klaas Landsman.
Joost van der Loo: ‘Hoogleraar Mathematische fysica Klaas Landsman denkt veel na over onderwijsvernieuwing en heeft een brede onderwijsvisie. Ik stel ik me een rector magnificus voor als hoeder van de wetenschappelijke cultuur.’
Spinozapremie
Klaas Landsman is al bijna twee decennia hoogleraar aan de Radboud Universiteit, waar hij onderzoek doet naar kwantummechanica. Zijn werk in de wetenschap werd vorig jaar erkend in de vorm van de prestigieuze Spinozapremie van 2,5 miljoen euro die het NWO jaarlijks uitreikt aan onderzoekers die volgens hen ‘behoren tot de allerbesten’.
Van der Loo is vooral erg te spreken over de breed georiënteerde onderwijsvisie van Landsman, die blijkt uit de hoorcolleges geschiedenis en filosofie van de wiskunde: ‘Het maakt indruk op me als hij de wetenschap zo helder vanuit allerlei perspectieven beschrijft. Dan is het voor mij duidelijk dat hij veel verschillende invalshoeken heeft bestudeerd en die zorgvuldig heeft afgewogen.’
In die colleges, vertelt de studentenassessor, was er kort ruimte om te discussiëren over de vraag hoe onderwijs vormgegeven moet worden. Van der Loo typeerde het als een prettige, informele manier om samen met studenten na te denken over onderwijsvernieuwing: ‘We dachten samen na over wat het onderwijs nodig heeft om te excelleren en hoe het van betekenis kan zijn voor de maatschappij.’
Sparringpartner
Een centraal thema in de bezigheden van Landsman is interdisciplinariteit. Met het geld dat hij ontving voor de Spinozaprijs wil Landsman een nieuw centrum oprichten dat de scheidslijnen tussen de wiskunde, natuurkunde en filosofie uitwist. ‘Ik vind het wenselijk dat een rector magnificus in zijn werk de faculteitsgrenzen overstijgt omdat hij op die manier meer kennis met elkaar verbindt,’ stelt Van der Loo.
Naast hoogleraar is Landsman ook mentor van Van der Loo. Ze spreken elkaar af en toe – vaak zonder duidelijke aanleiding. ‘Dan kantelt het gesprek snel naar onze gemeenschappelijke passies: wiskunde en natuurkunde.’ In die gesprekken merkt de studentassessor dat Landsman hem serieus neemt. ‘Dan luistert hij aandachtig en ziet hij je als een gelijkwaardige sparringpartner. Zo zie ik mijzelf als student totaal niet, ik kijk enorm tegen hem op.’