Wie in Nijmegen in een studentenbestuur zit, moet ook gewoon colleges volgen. Want de voltijdsbestuurder bestaat hier niet. Vox spreekt drie actieve studenten die het daar niet mee eens zijn. ‘Ik maak gemiddeld zeventig uur per week.’

‘De fulltime studentbestuurder bestaat bij ons niet’, sprak het college van bestuur van de Radboud Universiteit klare taal. Het was een reactie van het universiteitsbestuur op de vraag wat de nieuwe Wet versterking bestuurskracht voor Nijmegen betekent. Universiteiten krijgen door de nieuwe wet de mogelijkheid om fulltime studentbestuurders meer tegemoet te komen. Door ze bijvoorbeeld geen collegegeld te laten betalen. ‘Besturen doe je naast je studie en niet in plaats van’, aldus het college. Drie bestuurders vertellen waarom zij het daar niet mee eens zijn.

Nicole Dirksen, voorzitter Cultuur op de Campus en student bestuurskunde:
‘Een bestuursfunctie doe je niet voor het geld, laat dat duidelijk zijn. Toen ik solliciteerde, wist ik nog niet eens dat ik een beurs kreeg. Mooi meegenomen, natuurlijk. Dat het college van bestuur in Nijmegen zegt dat hier geen fulltime bestuurders rondlopen, vind ik best beledigend. Formeel klopt het. In de praktijk niet. Ik zit elke dag tot vijf uur op kantoor en ’s avonds zijn onze producties.

Mijn bachelor heb ik al afgerond: ik hoefde dit jaar alleen nog mijn scriptie in te leveren. Dat is gelukt. Maar omdat ik nu in een bestuur zit, moet ik nog eens extra vakken doen. Want dat zijn de regels: besturen moet samengaan met het volgen van vakken. Dat voelt als een straf: als ik geen bestuursfunctie had gedaan, had ik ook geen vakken meer hoeven doen. Nu zit ik vaak in college mijn mail bij te werken. Soms ga ik halverwege weg: dat is niet netjes richting de docent, maar ik heb ook andere verplichtingen.

Dat de Radboud Universiteit als enige universiteit geen voltijdsbesturen toelaat, vind ik heel raar. Een bestuursfunctie is onderdeel van je studie, je leert ervan. De universiteit zou trots moeten zijn op haar studenten die zich dagelijks inzetten voor een mooier studentenleven.

Wat ik het college zou adviseren? Laat studenten per vak betalen. Het is logisch dat studenten moeten betalen voor onderwijs, maar is het ook logisch dat ik gedwongen word een jaar collegegeld te betalen voor cursussen die ik niet eens wil volgen?’

Jafar Alhashime, preses Carolus Magnus en student rechten:
‘Elke werkdag ben ik van elf tot vijf bezig met mijn dagelijkse bestuurstaken. Daarna hebben we even de tijd om te eten, en vanaf zeven uur ’s avonds beginnen de gezelligheidsactiviteiten. Uiteindelijk ben ik dan gemiddeld om één uur ’s nachts klaar. Verenigingen als Carolus Magnus, Ovum Novum en Phocas zijn dusdanig grote verenigingen dat een fulltime bestuurstaak eigenlijk onontkoombaar is. Wat het universiteitsbestuur beweert, klopt dus niet.

Om toch een bestuursbeurs te kunnen ontvangen, moet ik dit jaar achttien studiepunten halen. Voor mij moet dit wel lukken, ook omdat ik te maken heb met een bachelor-in-4 regeling. Maar vooral bij andere bestuurders zie ik problemen ontstaan. Je ziet vaak dat mensen in drie jaar hun bachelor afronden en besluiten het vierde jaar te gebruiken voor een bestuursjaar. Die zijn nu vaak verplicht zich in te schrijven voor een masteropleiding. Daar geldt vaak een verplichte aanwezigheid en in combinatie met zware stof wordt besturen zo echt lastig gemaakt.

Het commentaar van het college van bestuur is niet helemaal juist in mijn ogen. Ik wil de bestuurders daarom graag uitnodigen eens met ons in gesprek te gaan. Dan kunnen ze met eigen ogen zien wat we de hele dag doen hier. Hopelijk kunnen we dan tot de overeenstemming komen dat er wel degelijk fulltime studentbestuurders zijn aan de Radboud Universiteit.’

Cedric van Horssen, voorzitter Juridische Faculteitsvereniging Nijmegen (JFV) en student rechten:
‘Met mijn medebestuursleden geef ik leiding aan 26 commissies: er valt hier dus genoeg te coördineren. Daarnaast organiseren wij veel activiteiten, zoals bedrijfsbezoeken en borrels. Als voorzitter reis ik het hele land door om onze sponsors te bezoeken.

Je kunt je voorstellen dat daar veel tijd in gaat zitten. Als je alles bij elkaar optelt, ben ik zo’n zeventig à tachtig uur per week bezig met de JFV. Maar ik doe het graag: er zit bovendien een hoop plezier bij. Neem de reis naar Argentinië die ik vorig jaar organiseerde, dat was naast leerzaam vooral erg leuk.

Sinds mijn eerste jaar ben ik actief bij de JFV. Ergens vorig jaar heb ik besloten dat ik zitting wilde nemen in het bestuur. Voorzitter worden is een proces. Je moet dat ook wel voorbereiden: zo kun je beter niet de moeilijke vakken doorschuiven naar je bestuursjaar. Ik moet dit jaar nog drie vakken volgen om mijn bachelor te halen. Eén heb ik er al gehaald. Over die andere twee maak ik me ook geen zorgen, maar het kost wel allemaal tijd. Andere dingen komen rond de tentamens op een lager pitje te staan.

Waar ik me wel zorgen over maak, is de invulling van bestuursfuncties in de toekomst. Met het leenstelsel en de druk op het halen van studieresultaten zou de animo kunnen afnemen. Dat zou erg zijn. Natuurlijk moet onderwijs op één staan: daarover ben ik het eens met het universiteitsbestuur. Maar bij een vereniging doe je daarnaast andere vaardigheden op, vooral op sociaal vlak. Je bouwt aan een netwerk en maakt vriendschappen. Daar heb je later nog veel profijt van.’ / Mathijs Noij & Gijs Swennen