Ze zitten nog regelmatig in de collegebanken, maar willen ook de politiek in. Vox gaat in gesprek met studenten die op 21 maart hopen verkozen te worden voor de gemeenteraad. Vandaag: Cherelle de Leeuw, student politicologie en nummer tien van GroenLinks.

Hoe ben je in de politiek verzeild geraakt?

‘Ik kom uit een politiek nest. Mijn oma is vroeger lijsttrekker geweest voor D66 en ook mijn vader was erg actief in de lokale politiek. Op de middelbare school heb ik meegedaan aan het Nederlands Kampioenschap debatteren in Leiden. Ik kom uit een klein dorpje in het noordwesten van Overijssel en iedereen is daar erg rechts. Mijn vader ook, en dat vond ik heel erg om te zien. Ik heb daar geleerd dat een politiek klimaat dat mensen uitsluit geen problemen oplost. Vanuit die overtuiging besloot ik lid te worden van GroenLinks.’

Zouden er meer studenten de politiek in moeten?

‘Jazeker, we zijn namelijk een grote groep in Nijmegen. Bij GroenLinks ben ik de jongste op de lijst en de enige persoon die nog studeert, dat is raar. Je krijgt in je netwerk heel veel te maken met issues die studenten aangaan, zoals de problematiek rondom huisjesmelkers en verkamering. Dat soort problemen zijn slechter in kaart te brengen op het moment dat je geen student meer bent.’

Wat zijn voor jou de belangrijkste issues in de huidige verkiezingen?

‘Ik vind wonen en inkomen erg belangrijk. Mijn vader heeft best wat financiële problemen gehad en daardoor weet ik dat een dergelijke situatie veel impact kan hebben op een mens. Ik vind dat er meer sociale huurwoningen gebouwd moeten worden. Als we mensen met lage inkomens voorzien in een passende huur dan hebben ze geld over – dat kunnen ze in andere belangrijke zaken steken, muziekles voor hun kinderen bijvoorbeeld. Dat is een issue dat dicht bij mij ligt. Ik liep laatst in de stad en dacht: “Het idee dat ik hier echt iets in kan gaan veranderen voor al deze mensen om mij heen, dat is zo onwijs gaaf”’.

Hoe realistisch zijn jouw punten?

‘Het is te verwachten dat de Nijmeegse gemeenteraad erg links en progressief blijft. Ik heb het volste vertrouwen dat er een bestuursakkoord gecreëerd kan worden waar we met z’n allen trots op zijn.’

Als je niet in de politiek zou zitten, waar zou je dan meer tijd in stoppen?

‘Werken in de horeca. Ook zou ik opnieuw mijn zanglessen oppakken.’