Boosheid is een belangrijke drijfveer voor Willem Halffman. De wetenschapssocioloog in dienst van de Nijmeegse bètafaculteit laat met enige regelmaat een bommetje ontploffen in de onderzoekswereld. Vanaf vandaag schrijft hij columns voor Vox.

Je zou wetenschapssocioloog Willem Halffman kunnen kennen als kritische luis in de pels van de wetenschap. Hij is lid van het Platform Hervorming Nederlandse Universiteiten (H.NU), dat nadenkt over een alternatieve toekomst van universiteiten. De concurrentiestrijd en de economisering van universiteiten is Halffman een doorn in het oog.

Onder de vlag van H.NU publiceerde hij in 2015 met zijn Amsterdamse collega Hans Radder The Academic Manifesto. De boodschap van dat manifest: weg met zinloze bureaucratie en dure pr-campagnes op universiteiten, roep opleidingen een halt toe die studenten als in een tomatenkwekerij in recordtempo naar het diploma loodsen en zet een punt achter het geschrijf van zinloze publicaties-om-de-publicaties én tijdverslindende competities om onderzoeksgeld.

Halffman werkte twee jaar geleden mee aan een verkiezing voor de universiteit met de domste slogan. Het Nijmeegse Change Perspective legde het in die strijd af tegen het Groningse Born leaders reach for infinity.

Bommetje

Een klein bommetje ontplofte in de onderzoekswereld toen Halffman, samen met promovendus Serge Horbach, aantoonde dat wetenschappers op grote schaal zelfplagiaat plegen. Vooral economen zijn bedreven in kopieer-en-plak-werk, zonder daarbij een juiste bronvermelding bij te voegen. Dat onderzoek wist zijn weg gemakkelijk te vinden naar de landelijke pers.

Een maand na de zelfplagiaat-publicatie openbaarde Halffman, wederom met promovendus Horbach, dat wetenschappers in minimaal dertigduizend (grotendeels medische) publicaties per ongeluk de verkeerde cellen hebben gebruikt. Wetenschappers wisselen blijkbaar vaak onderling celculturen uit zonder hun identiteit goed te controleren. En ja, dat kan implicaties hebben voor de betrouwbaarheid van onderzoek.

In een uitgebreid interview met Vox deed Halffman in 2016 een belangrijke drijfveer voor zijn werk uit de doeken: boosheid. ‘Ik zeg altijd tegen studenten: “Ga door met iets waar je je boos over maakt”. Je hebt die opwinding nodig om je vast te kunnen bijten.’

De eerste column van Willem Halffman is hier te lezen.