Jorein Hendriksen heeft de Vox-studentenschrijfwedstrijd gewonnen. Haar roman 'Roots' volgt een kunstenaarscollectief in een post-dystopische samenleving. Het verhaal barst van de filosofische thema’s.

Van de vier deelnemers aan de Vox-schrijfwedstrijd kwam student Hendriksen (20) als beste uit de bus. ‘We verkozen jouw verhaal tot winnaar omdat je opmerkelijk goed schrijft’, schreef de jury aan Hendriksen. ‘Taaltechnisch zitten jouw hoofdstukken knap in elkaar en je hebt ook al duidelijk voor ogen waar het boek naartoe moet.’ Door de schrijfwedstrijd te winnen, krijgt ze een literaire workshop van agentschap Sebes & Bisseling en stroomt Hendriksen door naar een landelijke finale. Als ze ook daar weet te winnen, gloort voor de student Philosophy, Politics & Society de titel ‘Studentauteur van Nederland’ en een uitgeverscontract.

Italiaanse volksdansen

Het idee voor het boek Roots ontstond in Italië. Daar deed Hendriksen vrijwilligerswerk bij de Nomadelphia, een zelfvoorzienende gemeenschap gevestigd tussen Rome en Florence. Eens per jaar reisden de volwassenen van de Nomadelphia door Italië om hun volksdansen te tonen. Hendriksen en haar mede-vrijwilligers hielpen de ouderen en kinderen die achterbleven. Hendriksen: ‘Het was heel interessant om te zien hoe zo’n gemeenschap werkt. Dat is ook de inspiratiebron voor mijn boek geweest.’

‘Moet je kleine offers maken ten bate van het grote geheel?’

In Roots worden de Narrata gevolgd, een kunstenaarscollectief dat door het noordwesten van voormalig Europa trekt. In ruil voor voedsel, onderdak en een geldelijke bijdrage vertonen ze hun podiumkunsten aan de leiders die zijn opgestaan na de val van de dystopische Orde. Binnen de Narrata werken de jonge Cirice en haar schoonvader Elyre. Zodra de licht autistische Cirice in de provincie Umbra door de gouverneur wordt gevraagd om een allesomvattende cultuur voor zijn volk te ontwerpen, grijpt ze die kans met beide handen aan. Maar als Elrye ontdekt dat pas ontworpen cultuur op brute wijze aan het volk wordt opgedragen, probeert hij de plannen van de gouverneur te stoppen.

Tolerant Nederland

Vraagstukken over culturele identiteit staan in de roman centraal. ‘Zijn culturen ontstaan door toedoen van het volk, of zijn ze maakbaar?’ vraagt Hendriksen zich in de synopsis af. ‘En als ze maakbaar zijn, is het dan gerechtvaardigd om een nieuwe cultuur op te dringen aan het volk als het daar beter van wordt?’ Hendriksen ziet parallellen met hoe in westerse samenlevingen cultuuropvattingen zijn ontstaan. ‘Bijvoorbeeld: Nederland heeft het imago van een tolerante samenleving. Is dat ons ooit verteld dat we een tolerant land zijn? Of waren we een tolerant land en is dat daarom over ons gezegd?’

‘Als schrijver ben je nooit klaar met leren’

Roots barst van de filosofische thema’s. Vanwege haar studie is Hendriksen gewend over op de grote vraagstukken in de wereld na te denken. Ze doet inspiratie op bij de vakken die ze volgt. ‘Bij het vak ethiek hebben we het bijvoorbeeld vaak over utilitarisme, wat de gouverneur ook aanhangt: het idee dat je kleine offers moet maken ten bate van het grotere plaatje. Als een beleid meer oplevert dan dat het leed veroorzaakt, dan is het beleid goed. Ook al zorgt dat voor gruwelijke dingen.’

Perfectionistisch

Het boek is nog niet af, want het kost veel tijd om alle thema’s samen te laten komen. ‘Omdat ik heel perfectionistisch ben, schrijf ik niet zo snel’, zegt ze. ‘Ik durf ook niet te zeggen wanneer het af gaat zijn. Al is de coronacrisis wat dat betreft niet verkeerd. Ik schrijf in thuisquarantaine lekker door.’ Hendriksen kijkt uit naar de literaire workshop, al staat de datum daarvan voorlopig op losse schroeven. Uiteindelijk droomt ze van een uitgeverscontract. ‘Ik ben heel benieuwd wat het agentschap van mijn verhaal en schrijfstijl vindt. Als schrijver ben je nooit klaar met leren.’