Bij de bètafaculteit komt bijna de helft van het wetenschappelijk personeel uit het buitenland. Drie net benoemde hoogleraren geven tips om het in Nijmegen te maken als buitenlands onderzoeker.

#1 ‘Kijk buiten de academie’ – Hoogleraar Security of Small Devices Lejla Batina, benoemd 15 maart 2017
‘In Kroatië moeten onderzoekers veel lesgeven, omdat het voor universiteiten financieel vaak niet haalbaar is om mensen puur voor onderzoek aan te stellen. Hier is dat minder het geval, maar er zijn ook hier onderzoekers die lesgeven minder leuk vinden. Ik vind contact met studenten een toegevoegde waarde voor het hoogleraarschap. Eén van mijn tips voor het opbouwen van een academische carrière is dan ook dat je het lesgeven leuk moet maken voor jezelf, door bijvoorbeeld je eigen onderzoek erin te verwerken. Voordat ik aan de Radboud Universiteit terechtkwam, werkte ik in het bedrijfsleven en was ik buitenpromovendus cryptografie aan de universiteit in Leuven. Ik denk dat het goed is voor je academische carrière als je ook een tijd in het bedrijfsleven werkt. Het heeft mij verder geholpen, omdat ik na drie jaar in de praktijk begreep wat echt belangrijk is binnen hardware-beveiliging. Voor mij als vrouw is de wetenschappelijke wereld natuurlijk ook anders. Ik kom net van een conferentie in Amerika, waar vrouwelijke studenten workshops konden volgen over netwerken en het opbouwen van zelfvertrouwen. Dat gaat niet vanzelf. Toen ik hier solliciteerde, gaf ik mezelf weinig kans, maar dat bleek onterecht. Ik denk dat vrouwen bij het zien van een vacature vaak denken: “Jammer, ik voldoe niet aan alle criteria.” Toch moeten ze het gewoon doen.’

#2 ‘Keep Fighting’ – Hoogleraar Natuurkunde Alexey Kimel, benoemd 1 maart 2017

‘Ik kwam in 2002 vanuit St. Petersburg, waar ik gepromoveerd ben. Het lab daar had al banden met de Radboud Universiteit en ik kreeg een aanbod om hier m’n post-doc te doen. Ik vind het heerlijk om dingen te onderzoeken en te begrijpen die nieuw en onbekend zijn. Dat vind ik zo fijn aan de Radboud Universiteit: de instelling staat open voor prestigieuze projecten en laat haar onderzoekers relatief vrij in wat ze doen. Dat hebben Duitse universiteiten bijvoorbeeld minder. Voor mij is dat een prettige sfeer om in te werken. Ik zie wetenschap als topsport waar veel uitdaging in zit. In 2014 en 2015 deed ik een voorstel voor een Vici-beurs van de Nederlandse organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek. Die kreeg ik niet zomaar. NWO geloofde eerst niet in mijn onderzoeksvoorstellen. Maar ik bleef vechten omdat ik vind dat je moet doorzetten als je iets belangrijk vindt en iets graag wilt. Die vechtersmentaliteit heb ik echt nodig gehad. Dat is ook mijn tip voor wetenschappers: “Keep fighting.” Om het te maken als wetenschapper heb je een groot doorzettingsvermogen nodig om ook de mensen die niet in jou geloven te overtuigen.’

#3 ‘Heb plezier in wat je doet’ – Hoogleraar Hogemagneetvelden Uli Zeitler, benoemd 15 maart 2017

‘Ik heb de Duitse nationaliteit, ben geboren in Zwitserland en in 1993 kwam ik vanuit Frankrijk hier in Nederland terecht als post-doc. Die flexibiliteit is als wetenschapper heel belangrijk. Ik heb het geluk dat mijn vrouw mij daar altijd in gesteund heeft want onderzoek doen is wat ik het liefste doe. Wat je ook doet in het leven, plezier hebben is het belangrijkste. Ook in de wetenschap. Ik vind kennis doorgeven aan aio’s en postdocs erg leuk en belangrijk. Je hebt pas echt succes gehad als wetenschapper als mensen iets van je geleerd hebben. Dat leren begint al vroeg, als kind ben je ook heel onderzoekend bezig. In feite speel ik nog steeds, maar dan gestructureerd. Zo noem ik mijn werk ook echt, gestructureerd spelen. Mijn tip aan andere onderzoekers is dan ook: doe iets waar je echt plezier in hebt. Het is de basis van een gedrevenheid om dingen te begrijpen. Die drive om te onderzoeken hoe de wereld in elkaar zit, dát heeft mij geholpen om het te schoppen tot hoogleraar.’