Deze studenten tref je niet rennend over een terras of zwoegend achter de kassa van de supermarkt. Zij kozen voor heel andere baantjes, op de campus nog wel.

Mats van Doorn, tweedejaarsstudent geneeskunde, werkt in het Museum voor de Anatomie en Pathologie en de snijzaal ‘het Preparatorium’.

‘In het anatomisch museum geef ik vooral educatieve rondleidingen aan studenten. De rondleiding pas ik aan op het leerdoel. Moeten ze bijvoorbeeld leren over het brein, dan laat ik preparaten van hersenen zien waar je een herseninfarct kunt herkennen. Daarnaast werk ik in de snijzaal voor anatomisch onderwijs. Ik houd samen met collega’s de zaal draaiende, maak preparaten en geef onderwijs. Als een onderwijsgroep meer wil weten over de structuren in de arm dan bereid ik samen met een begeleider een passend preparaat voor. Dat kan soms maanden duren.

Ik vind deze bijbaan top. Hij staat goed op mijn CV en het is ontzettend leerzaam. Ik leer veel op ethisch vlak, werken met lichamen vereist respect. Daarnaast heb je best wat verantwoordelijkheid: de stof waarin we de lichamen bewaren is bijvoorbeeld giftig. Maar alle noodzakelijke maatregelen zijn genomen zodat werknemers en studenten veilig in de snijzalen kunnen werken en studeren. Soms komt het voor dat er iemand flauwvalt doordat hij of zij het zien van een stoffelijk overschot toch heftiger vindt dan verwacht. Dat moet je op tijd kunnen signaleren, zodat je snel kan handelen.

De bijbaan is goed te combineren met colleges en geeft een extra dimensie aan mijn studie. Ik kan bijvoorbeeld nu al meekijken wanneer chirurgen in opleiding les hebben in onze snijzaal. Je moet er tegen kunnen, maar het is echt interessant.’

Paula Jansen, pre-master communicatiewetenschap, schrijft mee aan de website voor docentenondersteuning van de Radboud Universiteit.

‘Momenteel bouwt de universiteit een website om docenten te ondersteunen, daar werk ik aan mee. De site moet de plek worden waar docenten met al hun vragen rondom hun werk terecht kunnen. Denk bijvoorbeeld aan tips over het vormgeven van onderwijs of het omgaan met studenten. Mijn werkzaamheden zijn onder andere het ophalen van informatie bij bijvoorbeeld onderwijsondersteuners of docenten. Die informatie maak ik vervolgens klaar voor de website door het te structureren en er een webtekst van te maken. Door alle gegevens die ik te zien krijg, heb ik echt meer respect gekregen voor wat docenten allemaal wel niet moeten doen.

Ik ben blij met deze baan omdat het wat serieuzer werk is dan bijvoorbeeld de horeca. Ik heb te maken met professionals en het werk zelf bereidt me goed voor op wat ik tegen kan komen in mijn latere carrière. Ik word door dit werk bijvoorbeeld beter in het schrijven van stukken. Werken op de campus is erg fijn aangezien de mensen hier begrijpen dat je vaak geen acht uur per dag kunt draaien vanwege colleges. Inhoudelijk is het soms moeilijk om alles af te stemmen en te zorgen dat iedereen tevreden is maar het is het echt waard, ik kan het iedereen aanraden.’

Marijn van Asseldonk, pre-master Environment and Society, werkt als Personal Assistant (PA) van de Denker des Vaderlands, René ten Bos.

‘Ik beheer het mailaccount van de Denker des Vaderlands, plan afspraken in, houd de website bij en doe wat administratieve taken. Ook onderhoud ik contact met de media en regel ik zaken rondom lezingen. Ten Bos werkt vaak vanuit huis en ik dus ook. Dat vind ik prima: ik kan werken op tijdstippen die ik zelf fijn vind en kan tussendoor altijd een wasje draaien.

Een baan als PA is geschikt voor studenten die nauwkeurig en communicatief vaardig zijn. Je moet ook zelf initiatief nemen, want je hebt geen collega’s aan wie je iets kunt vragen. Ik ben nooit ingewerkt: het was voor beide partijen aftasten. Je moet dan zelf inschatten waar het werk ligt. Het is waardevol, ik heb contact met veel mensen, heb verantwoordelijkheid en krijg af en toe een privélesje filosofie. Iedere week vergaderen met een beroemde professor is natuurlijk hartstikke leuk! Daarnaast ga ik regelmatig mee naar lezingen of optredens.’

Fleur Kremer, ALPO (een combinatie van Pabo en pedagogische wetenschappen), is technicus/audiovisueel medewerker bij de nieuwe cultuurzaal C.

‘Werken als student-technicus was voor mij helemaal nieuw. Ik had van tevoren nul verstand van hoe bijvoorbeeld een lichtpaneel werkt. Wel heb ik altijd al passie voor theater gehad. Mijn werk maakt het mogelijk om mee te kunnen werken aan een voorstelling en dat geeft me veel voldoening. Je komt als student-technicus weleens voor verrassende situaties te staan. Soms weet ik niet hoe ik iets moet aansluiten. Dat is spannend want als er iets niet goed gaat, verpest je toch een beetje de voorstelling. Gelukkig kan ik altijd mijn baas bellen. Die helpt mij er dan doorheen.

Mijn werkdagen zijn heel afwisselend. Er zijn vaak diploma-uitreikingen of lezingen in C. Dat is niet zo uitdagend qua licht en audio dus dan hoef ik maar een halfuurtje voor aanvang te komen. Maar ik heb ook weleens gewerkt voor de Studenten Big Band. Zo’n grote show moet goed voorbereid zijn en dan ben je de hele dag bezig met bijvoorbeeld de soundcheck. Ik vind het fantastisch dat ik van mijn passie mijn werk heb kunnen maken!’