Hongarije, bier, politiek en vooral internet.  Huub Bellemakers heeft over alles een mening. Hij studeerde in 2007 na tien jaar af in Nijmegen, is woordvoerder voor GroenLinks in Amsterdam, behoort tot de invloedrijkste Twitteraars van het land en kreeg als lijstduwer van GroenLinks voor de Europese verkiezingen pas nog 1.637 stemmen. Zijn strategie: zichzelf blijven.

‘Geef mij een kwartje en ik ga los’, zegt Huub Bellemakers op het terras van zijn stamkroeg Samson. ‘Door mijn vele interesses vind ik oprecht dat ik over heel veel zaken meer dan een educated guess kan doen. Ik ben geen expert, maar ik heb wel een gefundeerde mening.’

Huub Bellemakers is niet iemand die brieven schrijft naar de krant, of lijvige opiniestukken publiceert. Sinds de opkomst van het internet in zijn studententijd, die overigens van 1997 tot 2007 duurde, geeft hij zijn mening online. Hij begon in 2004 met reacties op het eerste Nijmeegse studentenblog Berry en Berrie, daarna werd hij een vaste reaguurder op GeenStijl, begon hij zijn eigen blog overalleseenmening.nl en omarmde al vroeg Twitter (op dit moment heeft hij meer dan 6.000 volgers en schreef hij 110.000 tweets). Samen met onder andere Bert Brussen (ex GeenStijl) begon hij De Jaap, wat nu ThePostOnline is. Zijn activiteiten online bezorgden hem een baan bij GroenLinks waarvoor hij nu woordvoerder van de gemeenteraadsfractie in Amsterdam is. Pas nog behaalde hij als lijstduwer van GroenLinks bij de Europese verkiezingen 1.637 stemmen. Hij overweegt zich bij volgende verkiezingen opnieuw verkiesbaar te stellen en dan voor een hogere plek te gaan.

Nijmegen
Tijdens de introductie van 1997 wordt Huub Bellemakers door verslaggevers van KUnieuws (de voorloper van Vox) uit de menigte geplukt en een week gevolgd voor een artikel over de intro. ‘Huub is een markante verschijning,’ staat er in het artikel, ‘grote blonde lokken rondom een zelfverzekerd gezicht. Een T-shirt met opdruk ‘All the arms we need‘ domineert zijn outfit.’ De blonde lokken zijn zeventien jaar later wat naar achter verschoven, het gezicht is iets voller en getooid met een baard, het shirt is verruild voor een zwart overhemd dat op het terras af en toe bij de buik open waait. Huub Bellemakers zegt dat hij voor die introductie nooit in Nijmegen was geweest. Het voorafgaande jaar had hij op een uitwisselingsjaar in Hongarije op basis van folders besloten geschiedenis in Nijmegen te studeren. ‘Je kon geschiedenis maar op een paar plekken studeren. Ik kwam uit Tilburg en wilde daar weg, ik had niet de behoefte om naar Amsterdam te gaan.’ Grappend zegt hij dat hij, ondanks werk in Amsterdam, nooit uit Nijmegen is vertrokken omdat het hem wel bevalt in een ‘extreem links, groen bolwerk.’

In het  KUnieuws-artikel uit 1997 staat al: ‘Hij weet al dat hij iets in de medezeggenschap wil doen, en zich hier wil aansluiten bij GroenLinks, als mogelijke eerste stap van een politieke loopbaan.’ Toen al was er geen twijfel over zijn politieke voorkeur, Bellemakers heeft dan ook geen verleden bij andere linkse partijen. ‘Het maoïstisch dogmatische van de de SP en het altijd maar inschikken van PvdA heeft me nooit aangetrokken. GroenLinks is van oudsher een vrijzinnige club, met anarchistische invloeden. Daar voel ik me bij thuis’, zegt hij nu.

De Joop en De Jaap
De opleiding geschiedenis bestond eind jaren negentig voornamelijk uit werkgroepen. ‘En daar discussieerden we altijd’, vertelt Bellemakers. ‘Soms was het discussiëren om het discussiëren. In mijn studentenhuis was het niet anders. We hadden de krant en aan de eettafel discussieerden we over het nieuws.’ Later kwam het internet waar Bellemakers mensen met een andere mening zocht om mee te in debat te gaan. ‘Ik hoef niet bevestigd te worden in mijn eigen gelijk, ik hoor graag tegengestelde meningen. Op een gegeven moment kwam de site De Joop waarop alleen maar linkse mensen konden discussiëren. Dat vond ik stom. Toen zijn we met een groepje De Jaap begonnen.’

Waar Bert Brussen destijds nogal eens de confrontatie zocht op internet, wordt het bij Bellemakers nooit persoonlijk. ‘Ik ben wel voor kast-PVV’er uitgemaakt vanwege mijn deelname aan De Jaap. Ik zou een latente PVV’er zijn, maar verder ben ik bijna nooit aangevallen. Ik draag dan ook geen verantwoordelijkheid. Het staat niet in verhouding tot de ellende die Kamerleden of redacteuren van GeenStijl over zich heen krijgen op Twitter. Ik snap dat niet. Ik ben het ook niet eens met Diederik Samsom, maar die man bedoelt het goed, werkt zich uit de naad en is geen Satan. En als er dan eens een lijp campagnefilmpje van mij online verschijnt, vind ik dat ook prima. Je moet jezelf niet al te serieus nemen. Eerlijk gezegd zijn linkse mensen niet altijd even goed in relativeren. Hans Spekman wekt de indruk dat hij enorm in zijn eigen gelijk gelooft. Je ziet dat het bij VVD’ers anders is, die lachen dingen makkelijker weg.’ Als hij politici advies geeft over het gebruik van sociale media, is dat wat hij benadrukt: Twitter is niet de hele wereld, neem jezelf niet te serieus en blijf dicht bij jezelf. ‘Sommige mensen relativeren wat minder, het is geen verplichting, dat moet bij je karakter passen. Het is goed dat sommige mensen wat dogmatischer zijn dan ik. De onderwerpen waar ik mijn mening over geef, vind ik echt interessant. Of het nu om wielrennen, Hongarije, politiek of scheidsrechters gaat.’ Onlangs werd hij door Radio 1 uitgenodigd om een reactie te geven op de verkiezingen in Hongarije. Hij kreeg daarna meteen bericht van een oud-huisgenoot die zei dat ze in de jaren negentig al samen hadden besloten dat Huub dit moest gaan doen: op de radio zijn mening geven.

Het is vaak een mening over zijn hobby’s. Op momenten dat Bellemakers niet achter zijn computer zit, bezoekt hij metalconcerten, kijkt hij wielerwedstrijden en voetbalt hij. ‘En als het kan ga ik in het bos lopen. Als gefnuikte bioloog is dat toch het mooiste wat er is.’

Er zit geen mediastrategie achter de uitlatingen die Bellemakers online doet, maar hij denkt wel na over wat hij publiceert. Hij laat niet altijd het achterste van zijn tong zien. ‘Tijdens de coalitieonderhandelingen in Amsterdam ga ik over dat onderwerp niets zeggen. Ik ben het heus niet tot op detailniveau met alle standpunten van GroenLinks eens, maar voor de verkiezingen onderschrijf ik het verkiezingsprogramma en daar ga ik niet over klagen. Ik communiceer op mijn eigen manier, ik ben niet iemand die de hele tijd klakkeloos persberichten online gooit. Ik heb een mening over het leenstelsel, maar het is nuttiger als ik dat eerst bij GroenLinks intern neerleg. Ik ben diplomatieker dan vroeger. En ik houd het vooral bij mijn eigen interesses. Er is ook een feministische stroming binnen GroenLinks, dat is niet echt een onderwerp waar ik over ga twitteren, daar heb ik minder over te melden.’

Dingen doen
Huub Bellemakers groeide op in een links nest. Zijn vader was een linkse theoloog, zijn moeder een feministe ‘die wel altijd de was deed, maar tegen Moederdag was’. Van kinds af aan werd hij meegesleept naar demonstraties tegen kernwapens ‘die dus niks hielpen’. Zijn broer en zus zijn minder politiek actief, maar wel maatschappelijk betrokken bij de voetbalclub of de kerk. Bellemakers: ‘Ik kreeg ooit ruzie met een VVD’er op de voetbalclub. Hij zei: ik betaal contributie dus het moet geregeld zijn. Maar zo werkt het dus niet. De contributie is voor de huur van de accommodatie, de rest moeten we samen doen. Je moet ook een keer het oud papier gaan ophalen, iemand moet een wedstrijd fluiten. Maatschappelijke betrokkenheid kan zijn dat je collega’s overhaalt om het kerstpakket naar een goed doel te sturen. Die betrokkenheid komt in vele vormen. Je moet er ook maar tijd voor hebben in je leven. Je kunt ook betrokken zijn door heel veel debatten bij te wonen, al kun je daar ook in doorslaan. In Amsterdam zijn er mensen die iedere avond aan het debatteren zijn in Pakhuis de Zwijger over doe-democratie, je kunt ook gewoon dingen doen.’

Hij is een idealist. In de aanloop naar de Europese verkiezingen kwam er een filmpje online waarin hij gratis bier ‘een stip op de horizon waar we allen naar moeten streven’ noemt. Het filmpje wordt op de site van HP/De Tijd gezet waar de webredacteur zich vrolijk maakt om ‘een enigszins aangeschoten Bellemakers’. Nu zegt Bellemakers over het filmpje: ‘Dat is hier buiten bij café Samson gemaakt. Als ik mezelf had kunnen adviseren, had ik het mij afgeraden. Het is als grapje opgenomen door wat Nijmeegse GroenLinksers die het ook met de beste bedoelingen online hebben gezet. We hebben er te weinig over nagedacht. Ik was doodmoe, aangeschoten en kom behoorlijk dronken over. Daarna kwam het op HP/De Tijd. Ik blijf desondanks geloven in die boodschap. Niet dat gratis bier, maar het streven naar een ideaal. We willen toch een ideale maatschappij. En ook al gaat die er nooit komen, we mogen dat streven niet uit het oog verliezen. Politici vergeten soms dat ze geen ambtenaren zijn. Dan zijn ze alleen nog maar met moties bezig en denken ze niet meer aan hun oude idealen.’

Politicus
Hij weet nog niet zeker of hij het werk achter de schermen wil verruilen voor een bestaan als politicus. Hij heeft het tot nu toe bij lijstduwen gehouden omdat hij net was begonnen als woordvoerder in Amsterdam en al zijn energie daarin wilde stoppen. ‘Ik twijfel ook of ik tot mijn recht kom als politicus, aan de andere kant heb je dan wel een groter podium. En je kunt dingen veranderen, dat duurt misschien lang, maar het kan wel. Kijk naar wat Jan van der Meer als wethouder heeft gedaan met zijn klimaatdoelstellingen. Hij heeft van Nijmegen een andere stad gemaakt, een betere stad. Ik had als lijstduwer de functie om mensen te trekken die twijfelden of ze op GroenLinks wilden stemmen, maar mij wel via de sociale media kennen en me wilden steunen. Ik had op een paar honderd stemmen gerekend. Die meer dan 1.600 stemmen bij de Europese Verkiezingen zijn het bewijs dat het heeft gewerkt, ik haalde meer stemmen dan onze partijvoorzitter of Paul Cliteur en A.F.Th. van der Heijden die lijstduwers waren van de Partij voor de Dieren.’

Bellemakers behoort niet tot de mopperaars die vinden dat de huidige generatie studenten minder maatschappelijk betrokken is en wat vaker de barricaden op zou moeten. ‘Dat is een raar soort cultuurpessimisme. Die studentenprotesten zijn ook zwaar overschat. Het ging altijd maar om een klein groepje studenten, zeker wanneer je kijkt naar die Maagdenhuisgeneratie. Veel van die studentenleiders zijn later actief gebleven en daardoor lijkt het alsof ze met velen waren. De studenten van nu zijn volgens mij net zo betrokken.’ Huub Bellemakers verbaast zich wel over de kansen die studenten laten liggen om zich online te laten zien. ‘Het is tegenwoordig zo makkelijk om je te tonen, daar valt nog veel winst te behalen. Ik ben zelf ook door het bloggen terecht gekomen bij GroenLinks. Eerst in de functie van webredacteur, later in de online campagne en toen als woordvoerder in Amsterdam. Ik snap de weerstand niet om je online te laten horen. Wat is er nu het ergste dat er kan gebeuren, dat iemand je stom vindt? Ik ben nooit bang geweest om mijn nek uit te steken.’ / Alex van der Hulst