Studeren met een octopus of kookwekker – in Vox 2 legden Jorg Leijten en Linda van der Pol een aantal studiemethoden naast elkaar. Ze brachten deze tijdens hun eigen tentamenperiode in praktijk. Werken ze echt? Tijd voor een follow-up. Vandaag: de irritante kookwekker.

Het moet ergens op dag vijf zijn geweest dat de kookwekker in een hoek belandde. Uit pure frustratie. Ik begon hopeloos achter te lopen op schema en dat trillen van die wekker ging me tegen staan. Juist de pauzes die ik dankzij de pomodorotechniek kreeg, zorgden ervoor dat ik minder productief werd. Was dit wel de juiste studiemethode voor mij?

Blokken
Het idee achter de pomodorotechniek is dat het doseren van je studietijd beter is voor je concentratie. Blokken van 25 minuten studeren worden afgewisseld met 5 minuten pauze. Na elke 4 blokken volgt een half uur pauze. Klinkt logisch. Het is echter niet praktisch als je leert als een dieselmotor: ik moet altijd even op gang komen voordat ik in de stof zit. En zit je er dan net lekker in, dan brult alweer die vervelende wekker.

Ik geef toe. Ik heb me niet volledig aan de regels gehouden. Het aanschaffen van de officiële pomodoro-kookwekker à dertig euro per stuk vond ik wat gortig. En ik zette de wekker ook weleens op dertig minuten in plaats van 25 minuten. Maar kun je dat echt vals spelen noemen?

Stampen
Ik ben niet de meest efficiënte studeerder. Ik geloof heilig in de tactiek die wetenschappelijk het meest ineffectief blijkt: veel lezen, stampen en onderstrepen. Liever honderd bladzijdes te veel gelezen dan tien te weinig. Dat idee. Het is een passieve vorm van leren, maar wel eentje die veel tijd en concentratie kost. En dan heb je niet zoveel aan een studieblok van 25 minuten.

Bovendien studeer ik geregeld in de universiteitsbibliotheek. Mijn tafelgenoten daar konden het dwangmatig tikken en rinkelen van de wekker niet echt waarderen. Ook de verplichte pauzes van een half uur vielen niet zo gunstig. Had ik honger, dan had ik nog drie pomodoro’s te gaan. En ging de wekker af na 4 pomodoro’s, dan lag de lunchtijd alweer ver achter me.

De belangrijkste reden was echter het geconcentreerd studeren. Een blok van een uur tot anderhalf uur werkt beter voor mij dan het steeds stoppen na 25 minuten. Toen de dagen vorderden, merkte ik dat ik weleens vergat de wekker te zetten. Ik voelde me productiever. De pomodorotechniek werkte voor mij een slechtere concentratie in de hand, waar het juist een verbetering tot gevolg zou moeten hebben. En mijn cijfers? Een 8,2 en een uitslag die nog op zich laat wachten. Gewoon zonder kookwekker dus, op de oude manier. Scheelt je toch 30 euro. / Jorg Leijten