In 2014 opent de rechtenfaculteit haar nieuwe onderkomen, het Grotius. Maar voor het zover is komt een leger van bouwers, architecten en planners voorbij. Vox volgt de mannen (en een enkele vrouw) die het maken. In deel zestien timmerman Michael Noorman. ‘Kijk, dit is ook míjn gebouw.’

Het vakmanschap van Michael Noorman (22) misstaat niet in een universitaire omgeving: hij blijft leren, hoewel al vier jaar van school, in zijn geval de vakopleiding ReVaBo in Oss. Op het Grotius werkt Noorman vandaag – met Hans van Dinther als leermeester – aan het maatvoeren in de parkeerkelder. Lees: na nauwkeurige meting geeft hij met latjes aan waar straks het beton wordt gestort. ‘In de bouw kun je altijd blijven doorgroeien. Het wordt nooit een sleur’, zegt Noorman. Er komen steeds weer andere technieken, steeds weer innovaties, de laatste tijd vooral op het vlak van duurzaamheid. Bijzonder in het Grotius noemt hij de glazen puien die straks het aanzien zullen bepalen van het gebouw. ‘Interessant om met zoveel glas toch een duurzaam gebouw te maken.’ Hiervoor werkte Noorman mee aan de Castellatoren van Talis: steeds als hij er langs komt, gaat er iets van trots door hem heen. Omdat hij door de huid van het gebouw kan kijken, ziet hij alle kleine stappen in het karkas die uiteindelijk naar het bouwsel leiden. ‘Het blijft me verassen: het rijzen van zo’n toren en dat die blijft staan. En dat ik bij veel van die stapjes betrokken ben geweest. Dat ik kan zeggen”Kijk, dit is ook míjn gebouw.”’ Zonder trots gaat het niet, zegt Noorman. ‘Als je geen passie hebt, kun je net zo goed stoppen.’ / Paul van den Broek