De vakbond en de universitaire medezeggenschap willen maatregelen tegen de te hoge werkdruk, rector Han van Krieken wil eerst beter onderzoek met ook aandacht voor te lage werkdruk. Drie jonge onderzoekers aan het woord over de door hen ervaren werkdruk: 'Mensen denken dat het erbij hoort.'

Mariska Kerstholt: ‘Fysieke en geestelijke klachten.’ 
‘Helaas denken veel mensen, zoals supervisors en de promovendi zelf, dat werkdruk er nou eenmaal bij hoort. Maar de druk wordt nu te groot. Uit de enquête die elke vier jaar wordt afgenomen blijkt dat een grote groep fysieke en geestelijke klachten ondervindt van de stress. Een probleem is het beperkt aantal beschikbare promotieplekken, waardoor de druk om je te onderscheiden toeneemt. Ook moeten promovendi zoveel mogelijk publiceren, wat tot grote problemen leidt. Wij worstelen met onze rol hierin. We werken samen met andere experts binnen dit thema en organiseren bijeenkomsten om mensen te informeren. Dat is echter vooral symptoombestrijding, want er is een cultuurswitch nodig. Supervisors moeten zich bewuster worden van de problematiek en de universiteit moet hier beleid op maken. Dit gaat namelijk ook ten koste van de kwaliteit van het werk dat mensen leveren, het is niet alleen een probleem van de promovendus zelf.’
Mariska Kerstholt is promovendus geneeskunde en voorzitter promovendi-overleg PON

Koen van Zon: ‘Maak werkdruk bespreekbaar.’
‘Wetenschappers worden gedreven door passie. We willen allemaal mooi onderzoek doen en goed onderwijs geven, maar van de moderne wetenschapper wordt meer verwacht. Je moet aan valorisatie doen, beurzen aanvragen en meer activiteiten waar je geen uren voor krijgt. Je moet je onderscheiden, want zeker op letterenfaculteiten zijn de aanstellingen dun gezaaid. De wetenschap is de afgelopen jaren veel competitiever geworden. Daarom werken mijn collega’s en ik allemaal veel meer dan contractueel van ons verwacht wordt, uit hart voor de zaak. Maar we moeten ervoor waken dat we elkaar niet gek maken met hoge verwachtingen en dat het niet de norm wordt om je vrije avonden en weekenden op te geven. Daarom is het volgens mij belangrijk dat er geen taboe rust op werk- en prestatiedruk. Maak het bespreekbaar. Dat geldt ook voor het universiteitsbestuur, want de rector lijkt met zijn uitspraak dat een te lage werkdruk een onderschat fenomeen is eerder het tegenovergestelde te doen.’
Koen van Zon is promovendus bij de afdeling Geschiedenis van de letterenfaculteit

Sander Lestrade: ‘Onzekerheid over vervolg loopbaan’
‘Volgens mij is de grootste ellende de onzekerheid over het vervolg van de carrière: er zijn te weinig mogelijkheden binnen de academie voor gepromoveerden. Eén van de redenen is dat er te veel promovendi worden opgeleid, wat ten koste gaat van de posities van postdoc’s en universitair docenten. We vernemen van de rector dat hij in een vervolgonderzoek wil proberen de oorzaken van de werkdruk te achterhalen. Zo’n onderzoek is welkom, zeker als daarin de factor van de doorstroom wordt meegenomen. Hoe we het een en ander op kunnen lossen is natuurlijk weer iets heels anders.’
Sander Lestrade is postdoc en lid van de ondernemingsraad