Studentenorganisaties kunnen meer doen om internationale studenten aan de Radboud Universiteit zich thuis te laten voelen. Dat zei Gerard Meijer vorige week in een interview met Vox. Maar is dat ook zo? De verenigingen zien nogal wat haken en ogen.

De net vertrokken collegevoorzitter Gerard Meijer zei vorige week in een afscheidsinterview dat hij vindt dat niet alle geledingen binnen de academische gemeenschap in Nijmegen meegaan in de internationalisering. ‘Bijvoorbeeld de verenigingen. Het moet mogelijk zijn om voor drie maanden lid te worden van Phocas. Ik vind dat een klassieke vereniging als Carolus hier ook geen voorbeeldrol speelt. We moeten ervoor waken dat de internationale studenten in een isolement raken’, zei hij onder meer.

‘Een lidmaatschap van drie maanden werkt niet’

Is dat zo? Doen verenigingen te weinig? ‘Internationale studenten zijn bij ons meer dan welkom’, zegt Jelle Zwart, voorzitter van Phocas. ‘Ik heb zelf een jaar wedstrijden geroeid met een Fransman. Dan gaan de trainingen gewoon in het Engels, dat is geen enkel probleem.’ Veel animo onder buitenlandse studenten is er echter niet, zegt Zwart. Het gaat om een handjevol studenten. Een lidmaatschap van drie maanden, zoals Meijer suggereert, is volgens Zwart geen goed idee. ‘Het wedstrijdseizoen duurt van het voorjaar tot het begin van de zomer. Als je maar drie maanden lid bent, kun je of alleen maar trainen zonder dat er wedstrijden zijn, of alleen maar wedstrijden roeien zonder ooit getraind te hebben. Dat werkt niet.’

Het bestuur van Carolus Magnus zegt ook open te staan voor internationale studenten. ‘Tijdens onze open introductie communiceren we dat ook heel duidelijk. Maar het is niet zo dat er een apart soort lidmaatschap voor deze groep is. De voertaal op de vereniging is gewoon Nederlands. Lid worden van Carolus lijkt me een heel goede manier om als buitenlandse student de taal te leren en beter te integreren.’

Drempel
Sommige studieverenigingen hebben wel een speciaal programma voor buitenlanders. Studievereniging Psychologie in Nijmegen (SPiN) noemt het zelfs ‘een van de grootste beleidspunten’. Het onderwijsinstituut vroeg SPiN om zich in te zetten voor een goede integratie van de buitenlandse studenten. ‘Al onze communicatie is Engels of tweetalig, we hebben een speciale commissie voor buitenlanders en in dertien commissies zit een Engelstalig lid’, zegt Michelle Geurts uit het bestuur. De animo onder de studenten zelf is wisselend. ‘We merken dat voor veel buitenlandse studenten de drempel hoog is om zich bij ons aan te sluiten.’

Bij studievereniging ESV (economie en bedrijfseconomie) zien ze iets vergelijkbaars. ‘We hebben een aparte commissie die evenementen organiseert voor buitenlandse studenten’, zegt Yvette Harmsen. ‘Op onze opleidingen krijgen de internationale studenten apart college. De internationals vormen dus vaak ook echt één groep. Dan is het zaak om er een paar te overtuigen om lid te worden, dan volgt de rest vaak wel. Dat lukt het ene jaar helaas beter dan het andere.’ De activiteiten voor internationale studenten zijn losgekoppeld van het ‘gewone’ aanbod. ‘Bij de formele activiteiten kan dat niet anders’, aldus Harmsen. ‘Als we langsgaan bij een accountantsbureau dan wil zo’n bedrijf het liefst Nederlandse studenten die op de hoogte zijn van de Nederlandse regels.’